Prof. dr Vladan Vukčević, kardiolog, već deceniju ipo mentorski i prijateljski podržava rad mladih lekara valjevske angiosale, dok je sa starijom generacijom dr Nikolićem i dr Đukanovićem delio studentske dane. Upoznavši se sa celim portfoliom i složenošću, osim brojnosti, procedura koje se rade u angiosali Zdravstvenog centra Valjevo, prof. dr Vukčević ističe glavni utisak koji je stekao davno, ranijim dolascima i prikazima radova angio sale na kardiološkim kongresima, jeste da je sala za kateterizaciju(angio sala), u valjevskoj bolnici, čak u 95% parametara rada ekvivalnetna sa univerzitetskim klinikama u našim velikim gradovima Beogradu, Nišu, Novom Sadu, Kragujevcu.
- Sala za kateterizaciju valjevske bolnice radi ekvivalentno, podjednako kvalitetno i podejdnako dobro kao i sale u Kliničkim centrima u Srbiji. To nas ne iznenađuje, mi smo svi zajedno bili na edukacijama, sada se srećemo na edukacijama u inostranstvu, a uspeli smo i da se izlečimo od najvećeg zla u medicini, a to je sujeta i tako da kad god imamo neki problem u vidu zahtevnog stanja pacijenta, možemo da se oslonimo jedni na druge i da se posavetujemo, posebno oko problematičnihi u medicini nedefinisanih stanja. Nijedan pacijent nije isti i uz sve zvanične preporuke možemo da se oslonimo i na savremene tehnologije pa i preko video zuma da komuniciramo jer imamo mogućnost da direktno komuniciramo sa salama na Dedinju ili Kliničkom centru. Ono što je suština i ono što je za naciju i državu najvažnije to je da je sala za kateterizaciju u Valjevskoj bolnici postigla one idealne parametre koji se tiču lečenja infarkta miokarda koji su se pokazali kao najznačajniji za smanjenje mortaliteta i invaliditeta bolesnika koji su imali infarkt. Infarkt miokarda, odnosno srčani udar je i dalje bolest koja ubija najveći broj stanovnika i radno sposobnog kao i onog starijeg stanovništva u Srbiji. Zbog svega toga jakoje važno da to lečenje bude takvo da se taj mortalitet smanji i medicina je uspela u poslednjih 30 godina da napravi vrlo velike korake koji su unapredili lečenje infarkta miokarda i smanje mortalitet – naveo je prof. dr Vukčević. On je naveo da uvođenjem koronarnih jedinica sa monitoringom bolesnika odnosno praćenjem i davanjem elektrošoka za lečenje usled srčanog zastoja, doprinelo je da se mortalitet sa 40 % do 50%, čak spusti do 30% i smanji skoro duplo. Prva takva jedinica u Srbiji otvorena je zahvaljujući prof. dr Aleksandru Nedoku, koji je sa svojih 98 godina i dalje aktivan u istorijskoj sekciji SLD.
Nakon koronarnih jedinica, uvođenje trombolitičke terapije je takođe znatno uticalo na smanjenje mortaliteta na 15%, a takođe je prof. dr Aleksandar Nedok dao prvu vensku trombolizu u bivšoj Jugoslaviji.
- Na kraju je ovo uvođenje stentova uspelo da smanji bolnički mortalitet na raspon od 4 do 8 % u zavisnosti od starosti i ostalih komorbiditeta pacijenata. Mnogi autoriteti u medicini kažu da u poslednjih 50 godina ne postoji inovacija u kliničkoj medicini koja je više i značajnije uticala na stanje zdravlja i mortalitet jednog naroda od ugradnje stentova. To je metoda koja ima najviše koristi za pacijenta. Ono što je važno jeste da u Srbiji osim univerzitetskih bolnica, jedino bolnica u Valjevu i Zaječaru imaju organizovan taj sistem lečenja akutnog infarkta miokarda organizovano po svetskim standardima. To znači da postoji ekipa koja je pripravna 24/7 – rekao je prof. dr Vukčević, koji je podsetio da je 90. Ih godina prošlog veka postojao epidemiološki udar akutnog infarkta i šloga iz prostog razloga jer su tadašnje životne okolnosti praktično kosile stanovništvo koje je živelo u ekstremnom siromaštvu, sa lošom ishranom i prekomernom konzumacijom duvana u stresogenim ratnim vremenima.
Statistike pokazuju da je akutni infarkt miokarda i dalje ubica broj jedan u zemlji, i to je u brojkama 2019. godine, iznosilo da je više od 50% svih smrtnih slučajeva otpalo na kardiovaskularne bolesti. To je alarmantan znak koji zahteva jako puno prevencije ateroskleroze.
